τραύματα καὶ κ

См. также в других словарях:

• Ελλάδα - Γραμματεία και Λογοτεχνία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ H λέξη ιστορία συνδέεται ετυμολογικά με τη ρίζα Fιδ , η οποία σημαίνει «βλέπω», και υπό αυτή την έννοια ιστορία είναι η αφήγηση που προκύπτει από έρευνα βασισμένη στην προσωπική παρατήρηση. Τα κείμενα των αρχαίων… …   Dictionary of Greek

• ύπουλος — η, ο / ὕπουλος, ον, ΝΜΑ 1. αυτός που κάτω από την φαινομενική καλωσύνη ή υγεία κρύβει κακό ή κακά (α. «ύπουλη νόσος» β. «οἰδεῑ καὶ ὕπουλός ἐστιν ἡ πόλις», Πλούτ. γ. «κάλλος κακῶν ὕπουλον», Σοφ.) 2. (για πρόσ.) κρυψίνους, δόλιος, υποκριτικός (α.… …   Dictionary of Greek

• καταρράκτης — I (Γεωλ.). Πτώση, μικρότερης ή μεγαλύτερης έντασης, της υδάτινης μάζας ενός ποταμού ή χειμάρρου στα σημεία εκείνα της διαδρομής του όπου υπάρχει αισθητά απότομη υψομετρική διαφορά στην κοίτη. Ο σχηματισμός ενός κ. οφείλεται σε πολλαπλές αιτίες.… …   Dictionary of Greek

• βάλσαμο — Όρος με τον οποίο χαρακτηρίζονται μερικά υγρά που εκκρίνονται από ειδικά φυτά, μόνα τους ή με χάραγμα. Πρόκειται γενικά για διαλυμένες ρητίνες ή ομογενοποιημένες σε αιθέρια έλαια που περιέχουν βενζοϊκό ή κιναμωμικό οξύ. Σχεδόν όλα τα β. έχουν την …   Dictionary of Greek

• BELISARIUS — Iustiniani Imperatoris Dux, Graecus; Persas sub Mithridate Rege in Oriente vicit, Vandalos in Africa, ductô in triumpho Gilismere, sicque Africam a 170. an. ab Imperio revulsam, ei iterum adiunxit. Gotthos in Italia, captô Vitige Rege eôque cum… …   Hofmann J. Lexicon universale

• χελώνες — (χελώνια). Τάξη ερπετών των μεσοτροπικών κυρίως περιοχών. Ολόκληρο το σώμα τους καλύπτεται από το όστρακο, έναν άκαμπτο θώρακα, που αποτελείται από πολυγωνικές οστέινες πλάκες σκεπασμένες με κεράτινες φολίδες, από το οποίο βγαίνουν μόνο το κεφάλι …   Dictionary of Greek

• Χουδάλης, Ιωάννης — (1783 – 1866). Κρητικός οπλαρχηγός. Πολύ νέος πήγε στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου εγκαταστάθηκε ως έμπορος. Όταν άρχισε η Επανάσταση, αφού συγκρότησε σώμα αγωνιστών με δικά του χρήματα, κατέβηκε στην Κρήτη και αγωνίστηκε υπό τις διαταγές των… …   Dictionary of Greek

• καλόσαρκος — η, ο (Μ καλόσαρκος, ο[ν]) νεοελλ. αυτός που έχει καλή σάρκα, με την έννοια ότι επουλώνονται και θεραπεύονται εύκολα τα τραύματα και οι πληγές του μσν. αυτός που έχει ωραία σάρκα, εύσαρκος, καλοκάμωτος, καλοσχηματισμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο) * +… …   Dictionary of Greek

• δυσανακάθαρτος — δυσανακάθαρτος, ον (Α) που δύσκολα ανακαθαίρεται (για τραύματα και έλκη) …   Dictionary of Greek

• παιδότρωτος — παιδότρωτος, ον (Α) αυτός που πληγώθηκε από τα παιδιά του («πάθεα παιδότρωτα» τραύματα και θάνατος με το χέρι τών τέκνων, Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < παῖς, παιδός + τρωτός (< τιτρώσκω)] …   Dictionary of Greek

• τραυματολόγος — ο χειρούργος ειδικευμένος στα τραύματα και τους τραυματισμούς …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)